วิจิตร นามวงษ์

ไม่ถึงคราวตายไม่วายชีวาวาต

ใครพิฆาตเข่นฆ่าไม่อาสัญ

ถึงคราวตายไม่วายชีวาวัน

ไม้จิ้มฟันกระแทกเหงือกยังเสือกตาย

พูดแล้วกินเหล้าต่อไป

หลานผู้พี่กับลูกผู้น้องที่เกิดปีเดียวกัน และมีบ้านที่บันไดชนกัน ถูกเลี้ยงดูแบบคูแฝดมาตั้งแต่เล็กเจ็ดปี ไปตักน้ำใส่ตุ่มก็ไปด้วยกัน ไปนา ไปเลี้ยงควายก็ไปด้วยกัน เรียนหนังสือด้วยกัน ไปอยู่วัดก็ไปด้วยกัน ตั้งแต่ชั้น ประถมศึกษาปีที่ หนึ่งจนถึงชั้น มัธยมศึกษาปีที่ สาม เสื้อผ้า อาหาร การกินอยู่ไปมา แทบจะเป็นเงาตามตัวกันโดยตลอดชีวิต ไปเรียนครูที่วิทยาลัยครูอุบลด้วยกัน มาบรรจุก็ไปพบกันเป็นประจำ จะไปจีบสาวก็ไปด้วยกัน แม้ทำงานก็พึ่งพาอาศัยกัน งานศพ งานแต่ง งานมงคง อวมงคล ก็ญาติและเพื่อนๆเหมือนๆกัน แต่ละวัน ก็พบกันเช้าเย็น ที่บ้านริมบึงข้างๆกัน มันเป็นความผูกพันธ์ยากที่จะบรรยาย
ผมไปเรียนที่กวางโจก็โทรศัพท์คุยกัน ใช้อีเมล์ไม่คล่องก็พยายามที่เขียนอีเมล์โต้ตอบกัน รู้ว่าเพื่อนชอบอะไร เราก็รู้ ไปปักกิ่งก็เอาของชอบมาฝาก ไปอยู่ที่ไกลก็อยากสนับสนุนบ้านเกิดเมืองนอน สนับสนุนเพื่อนในการทำงาน พยายามหาของขวัญรางวัลมาให้เด็กและมามอบด้วยตนเอง ความเป็นห่วงเป็นใยของเพื่อน ญาติ หรือแทบจะเรียกได้ว่าคู่แฝด
เวลาญาติผู้ใหญ่เรียกก็จะเรียกชื่อรวมกัน เช่นไปหายายอินทร์แกก็จะพูดว่า ครูจิตครูต๊๋ จะไปเยี่ยมญาติที่ไหนๆก็จะเรียกชื่อรวมกันอย่างนี้มาตลอด กลับมาจากต่างประเทศก็จะมีผู้อำนวยการวิจิตร นามวงษ์คนนี้ร่วมดีใจ ร่วมฉลองกันทุกครั้ง สร้างบรรยากาศ แห่งความกระตือรือร้นตื่นเต้นเมื่อพบกัน ตั้งความหวังว่า จะร่วมกันไปเยี่ยมญาติที่เมืองจีนสักครั้ง
เมื่อครั้งเดินทางออกจากหมู่บ้านไปเรียนที่โรงเรียนยางชุมน้อย(หน่วยคุรุราษฎร์รังสรรค์)ก็ไปด้วยกัน สามคน คนแรกก็ นิติกรของฝ่ายสามัญของโรงเรียนมัธยมที่จังหวัดยโสธร นายประเสริฐสิน บุตรภักดีธรรม เมื่อประมาณแปดปีที่แล้ว ก็ล้มในห้องน้ำก็ขึ้นสวรรค์ไปแล้ว
ทีนี้เหลือเราสองคน ที่ญาติๆชอบเรียกชื่อติดกัน ว่าครูจิตครูตี๋ ตอนนี้มาเหลือชื่อเราคนเดียว แค่ครูตี๋ ใจมันหดหู่อย่างไรไม่รู้น่ะ คนอื่นจะไปนรกหรือสวรรค์ เราก็ไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่นัก แต่เมื่อ ผู้อำนวยการวิจิตร นามวงษ์ พอได้ข่าวว่าจะไปสวรรค์ ใจมันหดหู่ชอบกล เหมือนตัวของเรามันหายไปครึ่งตัวเลย เหมือนแขน ขา ขาดไปครึ่งหนึ่ง
เหลือแต่ภาพแห่งความทรงจำ ทั้งทุกข์ ทั้งสุข การต่อสู้ปัญหาอุปสรรค ภาพของนักโวหาร ท่องจำคำพูด คำคม วา ทะ ต่างๆ มาพูดในโอกาสต่างๆ ให้ผู้คนได้ประทับใจ ได้มีความสุข ได้มีความหวัง มีพลังที่เข้มแข็ง ใจกว้าง ชอบเป็นผู้นำ อดทน รักเกียรติ ศักดิ์ศรี ที่หลายคนประทับใจ ในความเป็นพ่อที่ดูแลลูกๆ เป็นได้ทั้งพ่อ แม่ เพื่อน ให้ความอบอุ่น ให้การศึกษา หลายคนบอกว่าทำหน้าที่แม่ได้อย่างประเสริฐเมื่อแม่ของลูกไม่อยู่
เราซุนย้ง แซ่เตียว ฝาแฝด หลานผู้พี่ กับเพื่อน ที่เป็นลูกผู้น้อง ขอให้เพื่อนไปสู่สวรรค์ และมีสุขในชั้นสวรรค์เทอญ

ผอ.วิจิตร นามวงษ์ ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านยางชุมใหญ่
สวดอภิธรรมศพ วันที่ 30 พ.ค. - 1 มิ.ย. 2554 ณ บ้านเลขที่ 309 ม.7 ต.ยางชุมน้อย อ.ยางชุมน้อย (ตรงข้ามโรงพยาบาลยางชุมน้อย)
งานพระราชทานเพลิงศพในวันพฤหัสบดีที่ 2 มิถุนายน 2554 ณ เมรุวัดโพธิ์ชัยศรี ต.ยางชุมน้อย อ.ยางชุมน้อย