ชมรมครูจีนภาคอีสาน
วันพฤหัสบดีที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2554
วันเสาร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2554
ขี่จักรยานก็เท่ห์ได้
วันอาทิตย์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
วิจิตร นามวงษ์
ผมไปเรียนที่กวางโจก็โทรศัพท์คุยกัน ใช้อีเมล์ไม่คล่องก็พยายามที่เขียนอีเมล์โต้ตอบกัน รู้ว่าเพื่อนชอบอะไร เราก็รู้ ไปปักกิ่งก็เอาของชอบมาฝาก ไปอยู่ที่ไกลก็อยากสนับสนุนบ้านเกิดเมืองนอน สนับสนุนเพื่อนในการทำงาน พยายามหาของขวัญรางวัลมาให้เด็กและมามอบด้วยตนเอง ความเป็นห่วงเป็นใยของเพื่อน ญาติ หรือแทบจะเรียกได้ว่าคู่แฝด
เวลาญาติผู้ใหญ่เรียกก็จะเรียกชื่อรวมกัน เช่นไปหายายอินทร์แกก็จะพูดว่า ครูจิตครูต๊๋ จะไปเยี่ยมญาติที่ไหนๆก็จะเรียกชื่อรวมกันอย่างนี้มาตลอด กลับมาจากต่างประเทศก็จะมีผู้อำนวยการวิจิตร นามวงษ์คนนี้ร่วมดีใจ ร่วมฉลองกันทุกครั้ง สร้างบรรยากาศ แห่งความกระตือรือร้นตื่นเต้นเมื่อพบกัน ตั้งความหวังว่า จะร่วมกันไปเยี่ยมญาติที่เมืองจีนสักครั้ง
เมื่อครั้งเดินทางออกจากหมู่บ้านไปเรียนที่โรงเรียนยางชุมน้อย(หน่วยคุรุราษฎร์รังสรรค์)ก็ไปด้วยกัน สามคน คนแรกก็ นิติกรของฝ่ายสามัญของโรงเรียนมัธยมที่จังหวัดยโสธร นายประเสริฐสิน บุตรภักดีธรรม เมื่อประมาณแปดปีที่แล้ว ก็ล้มในห้องน้ำก็ขึ้นสวรรค์ไปแล้ว
ทีนี้เหลือเราสองคน ที่ญาติๆชอบเรียกชื่อติดกัน ว่าครูจิตครูตี๋ ตอนนี้มาเหลือชื่อเราคนเดียว แค่ครูตี๋ ใจมันหดหู่อย่างไรไม่รู้น่ะ คนอื่นจะไปนรกหรือสวรรค์ เราก็ไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่นัก แต่เมื่อ ผู้อำนวยการวิจิตร นามวงษ์ พอได้ข่าวว่าจะไปสวรรค์ ใจมันหดหู่ชอบกล เหมือนตัวของเรามันหายไปครึ่งตัวเลย เหมือนแขน ขา ขาดไปครึ่งหนึ่ง
เหลือแต่ภาพแห่งความทรงจำ ทั้งทุกข์ ทั้งสุข การต่อสู้ปัญหาอุปสรรค ภาพของนักโวหาร ท่องจำคำพูด คำคม วา ทะ ต่างๆ มาพูดในโอกาสต่างๆ ให้ผู้คนได้ประทับใจ ได้มีความสุข ได้มีความหวัง มีพลังที่เข้มแข็ง ใจกว้าง ชอบเป็นผู้นำ อดทน รักเกียรติ ศักดิ์ศรี ที่หลายคนประทับใจ ในความเป็นพ่อที่ดูแลลูกๆ เป็นได้ทั้งพ่อ แม่ เพื่อน ให้ความอบอุ่น ให้การศึกษา หลายคนบอกว่าทำหน้าที่แม่ได้อย่างประเสริฐเมื่อแม่ของลูกไม่อยู่
เราซุนย้ง แซ่เตียว ฝาแฝด หลานผู้พี่ กับเพื่อน ที่เป็นลูกผู้น้อง ขอให้เพื่อนไปสู่สวรรค์ และมีสุขในชั้นสวรรค์เทอญ
สวดอภิธรรมศพ วันที่ 30 พ.ค. - 1 มิ.ย. 2554 ณ บ้านเลขที่ 309 ม.7 ต.ยางชุมน้อย อ.ยางชุมน้อย (ตรงข้ามโรงพยาบาลยางชุมน้อย)
งานพระราชทานเพลิงศพในวันพฤหัสบดีที่ 2 มิถุนายน 2554 ณ เมรุวัดโพธิ์ชัยศรี ต.ยางชุมน้อย อ.ยางชุมน้อย
วันเสาร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
ติวเตอร์กับครูซุนย้ง
วันศุกร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
20ดอลล่า
วันหนึ่งพ่อกลับมาจากทำงานดึกแล้ว,เขาทั้งเบื่อและเหนื่อยกับการทำงาน พอมาถึงบ้าน เขามองเห็นลูกยืนพิงข้างประตู ลูกถามว่า “พ่อฉันขอถามหน่อยได้ไหม”
พ่อพูดว่า “มีคำถามอะไรเหรอ”
ลูกพูดว่า”พ่อทำงานได้ชั่วโมงละเท่าไหร่”
พ่อพูดว่า”ไม่ใช่เรื่องของเธอ มาถามเรื่องนี้ทำไม”
"ฉันต้องการที่จะทราบว่าคุณพ่อทำงานได้ชั่วโมงละเท่าไหร่กรุณาช่วยบอกฉัน" ลูกทวนคำถามอีกครั้ง” "ถ้าคุณต้องทราบฉันก็จะบอกฉันทำงานได้20ดอลลาร์ ชั่วโมง."
ลูกได้ยินก็ก้มหัวลง แล้วพูดว่า”ผมขอยืมสัก10ดอลล่าหน่อยครับ”
พ่อโมโหพูดว่า”ถ้าเธอคิดจะยืมเงินแล้วไปซื้อของเล่นไร้สาระ ให้รีบกลับเข้าห้องไปนอนซะ แล้วคิดให้ดีว่า ทำไมเธอจึงเป็นคนแบบนี้ เห็นแก่ตัว ฉันอุตส่าทำงานเหนื่อยไม่มีเวลาจะมาเล่น ไม่มีเวลามาเล่นของเล่นกับเธอที่เธอคิดอยากจะซื้อหรอก”
ลูกเศร้าแล้วเดินกลับห้อง
พ่อนั่งลง ทั้งๆที่ยังโกรธอยู่ ต่อมาเขาก็นิ่ง
เขาก็ใคร่ครวญคิด เขาดุกับลูกมากเกินไปหรือเปล่า หรือลูกเขาอยากจะได้ของเล่นจริงๆ โดยปกติลูกคนนี้ไม่เคยเห็นเขามาขอเงินเลย
แล้วพ่อก็เดินไปที่ห้องนอนของลูกแล้วพูดว่า”นอนหรือยังลูก”
ลูกพูดว่า”พ่อฉันยังนอนไม่หลับเลย”
“เมื่อตะกี้พ่อไม่น่าดุเธอเลย เอานี่เงิน10ดอลล่าที่เธออยากจะได้” พ่อกล่าวพร้อมยื่นเงินหให้10ดอลล่า
ลูกดีใจมากแล้วดึงหมอนของตนเองขึ้นมาแล้วเอาเงินที่ใต้หมอนขึ้นมาอีก10ดอลล่า
พ่อพูดว่า”มีเงิน10ดอลล่า ทำไม่จึงอยากจะได้เงินอีกหล่ะ”
ลูกพูดว่า”เงินยังไม่พอ แต่ตอนนี้พอแล้ว พ่อตอนนี้ผมมีเงิน20ดอลล่าแล้ว ฉันมีเงินพอที่จะซื้อเวลาพ่อได้1ชั่วโมง ได้ไหมครับ”
วันพรุ่งนี้ผมขอซื้อเวลา1ชั่วโมงของพ่อ ให้กลับมากินข้าวที่บ้านกับผมครับ”
ภาคภาษาจีน
一天,爸爸下班回到家已经很晚了,他很累也有点儿烦,他发现五岁的儿子靠在门旁正等着他。
“爸,我可以问您一个问题吗?”
“什么问题?”“爸,您一小时可以赚多少钱?”“这与你无关,你为什么问这个问题?”父亲生气地说。
“我只是想知道,你、请告诉我,您一小时赚多少钱?”小孩儿哀求道。“假如你一定要知道的话,我一小时赚二十美金。”
“哦,”小孩儿低下了头,接着又说,“爸,可以借我十美金吗?”父亲发怒了:“如果你只是要借钱去买毫无意义的玩具的话,给我回到你的房间睡觉去。好好想想为什么你会那么自私。我每天辛苦工作,没时间和你玩儿小孩子的游戏。”
小孩儿默默地回到自己的房间关上门。
父亲坐下来还在生气。后来,他平静下来了。心想他可能对孩子太凶了――或许孩子真的很想买什么东西,再说他平时很少要过钱。
父亲走进孩子的房间:“你睡了吗?”“爸,还没有,我还醒着。”孩子回答。
“我刚才可能对你太凶了,”父亲说,“我不应该发那么大的火儿――这是你要的十美金。”“爸,谢谢您。”孩子高兴地从枕头下拿出一些被弄皱的钞票,慢慢地数着。
“为什么你已经有钱了还要?”父亲不解地问。
“因为原来不够,但现在凑够了。”孩子回答:“爸我现在有 // 二十美金了,我可以向您买一个小时的时间吗?明天请早一点儿回家――我想和您一起吃晚餐。”
――节选自唐继柳编译《二十美金的价值》
อักษรเสียงหรือพินอิน
Zuòpǐn 7 Hào
Yī tiān,bàbɑ xiàbān huídào jiā yǐ·jīng hěn wǎn le,tā hěn lèi yě yǒu diǎnr fán,tā fāxiàn wǔ suì de érzi kào zài mén páng zhèng děngzhe tā.
“Bà,wǒ kěyǐ wèn nín yī gè wèntí mɑ?”
“Shénme wèntí?”“Bà,nín yī xiǎoshí kěyǐ zhuàn duō·shǎo qián?”“Zhè yǔ nǐ wúguān,nǐ wèishénme wèn zhège wèntí?”Fù·qīn shēngqì de shuō.
“Wǒ zhǐshì xiǎng zhī·dào,qǐng gàosù wǒ,nín yī xiǎoshí zuàn duō·shǎo qián?”Xiǎoháir āiqiú dào,“Jiǎrú nǐ yīdìng yào zhī·dào de huà,wǒ yī xiǎoshí zhuàn èrshí měijīn.”
“ò,”Xiǎoháir dīxiàle tóu,jiēzhe yòu shuō,“Bà,kěyǐ jiè wǒ shí měijīn mɑ?”Fù·qīn fānù le:“Rúguǒ nǐ zhǐshì yào jiè qián qù mǎi háowú yìyì de wánjù de huà,gěi wǒ huídào nǐ de fángjiān shuìjiào·qù.Hǎohǎo xiǎngxiɑng wèishénme nǐ huì nàme zìsī.Wǒ měitiān xīnkǔ gōngzuò,méi shíjiān hé nǐ wánr xiǎoháizi de yóuxì.”
Xiǎoháir mòmò de huídào zìjǐ de fángjiān guān·shàng mén.
Fù·qīn zuò xià·lái hái shēngqì.Hòulái,tā píngjìng xià·lái le.Xīnxiǎng tā kěnéng duì háizi tài xiōng le──huòxǔ háizi zhēnde hěn xiǎng mǎi shénme dōngxi,zài shuō tā píngshí hěn shǎo yàoguò qián.
Fù·qīn zǒujìn háizi de fángjiān:“Nǐ shuìle mɑ?”“Bà,hái méi·yǒu,wǒ hái xǐngzhe.”Háizi huídá.
“Wǒ gāngcái kěnéng duì nǐ tài xiōng le,”Fù·qīn shuō,“Wǒ bù yīnggāi fā nàme dà de huǒr──zhè shì nǐ yào de shí měijīn.”“Bà,xièxie nín.”Háizǐ gāo xīng de cóng zhěntou·xià náchū yīxiē bèi nòngzhòu de chāopiào,mànmàn de shùzhe.
“Wèishénme nǐ yǐ·jīng yǒu qián le hái yào?”Fù·qīn bùjiě de wèn.
“Yīn·wèi yuánlái bùgòu,dàn xiànzài còugòu le.”Háizi huí dá:“Bà,wǒ xiànzài yǒu //èrshí měijīn le,wǒ kěyǐ xiàng nín mǎi yī gè xiǎoshí de shíjiān mɑ?Míngtiān qǐng zǎo yīdiǎnr huíjiā ——wǒ xiǎng hé nín yīqǐ chī wǎncān.”
Jiéxuǎn zì Táng Jìliǔ biānyì 《Ershí Měijīn de Jiàzhí》
ได้รับคำแน่ะนำเว็บไซท์จาก ดร.ลู่ สถาบันขงจื้อสารคาม เมื่อปี 2552
เว็บไซท์อ้างอิงที่ http://www.pthxx.com/01ld/ld-07.htm
นำมาเสนอโดย นายซุนย้ง แซ่เตียว
วันเสาร์ที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2553
การรับครูอาสาสมัครชาวจีน54
การรับสมัครครูอาสาสมัครชาวจีนของโรงเรียนต่างๆ สังกัด สพฐ.มีหลักเกณฑ์ดังนีโรงเรียนรับทราบว่าครูอาสาสมัครจีนจะเดินทางมาประเทศไทย ประมาณวันที่ 15-30 พฤษภาคม 2554 และได้เตรียมการตามที่ สพฐ. แจ้ง คือ
1. เงินเดือน เดือนละ 10,000 บาท
2. ที่พักที่ปลอดภัย สภาพดีและแข็งแรงไม่ก่อให้เกิดอุบัติเหตุ และปลอดจากสัตว์ร้ายนานาชนิด เช่น งู ตะขาบ และสัตว์ที่เป็นอันตรายอื่นๆ พร้อมจัดหาอุปกรณ์พื้นฐานในการอยู่อาศัยให้ครบถ้วน คือ เตียงนอน ตู้เสื้อผ้า โต๊ะทำงาน พัดลมหรือเครื่องปรับอากาศ และตู้เย็น (ครูจีนรับผิดชอบจ่ายค่าน้ำ-ไฟ ด้วยตนเอง)
3. ประกันอุบัติเหตุในวงเงิน 1,000,000 บาท ตลอดระยะเวลาที่ครูจีนพำนักอยู่ในประเทศไทย (ค่าใช้จ่ายประมาณ 1,300-1,400 บาท) 4. ประกันสุขภาพ โดยโรงเรียนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมด หรือดูแลพาไปพบแพทย์เมื่อเจ็บป่วย 5. นำครูอาสาสมัครจีนไปต่อวีซ่าในประเทศไทย และทำหนังสือจ้างงาน (Work Permit) โดยโรงเรียนรับผิดชอบค่าใช้จ่าย 6. จัดตารางสอนสัปดาห์ละ 22 คาบ
ครับติดต่อประสานงานกับศูนย์
ศูนย์เครือข่ายส่งเสริมการเรียนการสอนภาษาจีนโรงเรียน.....
ตามปกติก็จะมีโรงเรียนที่เ็ป็นศูนย์อยู่หลายที่ในประเทศไทย
ส่วนใหญ่จะเ้ป็นโรงเรียนมัธยมที่เคยเปิดเรียนภาษาจีนมาก่อน เช่น
โรงเรียนปรางค์กู่
โรงเรียนอุดร
โรงเรียนนครสวรรค์
ติดต่อติดตามข่าวที่โรงเรียนที่เปิดสอนภาษาจีนทั่วประเทศ
และหากต้องการติดต่อโดยตรง ที่หน่วยงาน ประสานงานครูจีนของ สพฐ.ก็ที่
สถาบันการแปลและส่งเสริมภาษาจีน
โทร 02-288-5748-9
อีเมล์ : chinesevolunteer2008@gmail.com
วันศุกร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
การเรียนรู้ภาษากับกูเกิลแปลภาษา
กูเกิลแปลภาษา